გახსენით მობილურ აპლიკაციაში
მეწაღე წარსულიდან ჩუქნის ფეხსაცმელს ახალ მომავალს.
ხატვა გამომხატავს - იჟღინთება ჩემი განწყობებით.
„ყოველთვის ისეთ რაღაცებს ვხატავ ხოლმე, რაც ჩემს ქვეცნობიერშია.“
კაზიმირ მალევიჩი ერთადერთი უკრაინელი მხატვარია, რომლის ნამუშევრებში 1932-1933 წლების ჰოლოდომორია ასახული.
მისი შემოქმედების ნაივური სტილი მას საშუალებას აძლევდა შეექმნა იდუმალი, მზაკვრულად მაკაბური ხელოვნება, რომელსაც უფრო მეტი საერთო ჰქონდა სიურეალიზმთან, ვიდრე სოციალისტურ რეალიზმთან.
"აქ თითოეული ნამუშევარი კონკრეტული მისამართია. უმეტესად ისეთი, რომელთანაც მე მთელი ჩემი ისტორიის მანძილზე მქონდა გარკვეული ემოციური შეხებები".
"ბევრი ამბობს რომ ხატვა სახალისოა. ჩემთვის სულაც არ არის ასე, პირიქით ხატვა ძალიან რთული სამუშაო პროცესია".
სოციალურ ესთეტიკაზე საუბრისას უნდა ვაღიაროთ მედიის როლი. ადგილობრივი ინსტიტუტების მიერ უგულებელყოფილი თანამედროვე ხელოვნება თბილისში სხვადასხვა არხებითა და პროგრამებით პოულობს თავის გზას.
"ფერწერას მაშინაც კი არ ვუღალატე, როცა ყველა ამტკიცებდა მოკვდაო".
"ბევრი იმპულსი გაჩნდა თუ რას გავაკეთებ მომავალში. და საერთოდ, რას შევცვლი, რას დავტოვებ. საკუთარ თავთან ურთიერთობის მხრივ აღმოჩნდა ძალიან მნიშვნელოვანი ეს გამოფენა".
მაია ბარათაშვილი ინტიმური ველის მხატვარია, მის ნამუშევრებში ხშირად ჩნდებიან სხეულები, ზოგჯერ „ნუდებიც“, მაგრამ ეს ინტიმურობა მხოლოდ სხეულით არ არის განპირობებული...
უფრო ნათელი ხდება ვინ ვარ, რას ვაკეთებ, რა წარსული მაქვს
„თბილისი - წიგნის მსოფლიო დედაქალაქის“ ფარგლებში, სექტემბერში, ილუსტრაციის ფესტივალი გაიმართება.
სულ მინდა, რომ ბოლომდე ადეკვატური ვიყო იმ სივრცის რაშიც ვარ. რომ შევძლო და ყველაფერზე შევინარჩუნო ეს ადეკვატურობა.
ნამდვილ ხელოვნებას აქვს უნარი აგვაფორიაქოს. ნამუშევრის შინაარსამდე დაყვანა და შემდეგ მისი ინტერპრეტირება ხელოვნებას ათვინიერებს...
ყურმოკრული ფრაზებისგან ფერადი ფანქრებით, უბრალოდ ვწერდი ტექსტებს და ახლა რომ დაიწყო პანდემია და ყველანი სახლში გამოვიკეტეთ დავალაგე ეს არქივი.
შეგიძლიათ ერთი ნახატით მხატვრის გამოცნობა?
❝მხიარულად ველოდები წასვლას და იმედი მაქვს, აღარასდროს დავბრუნდები❞
"მე ნამდვილად არ გამომდის, რომ სიამოვნებისთვის ვაკეთო ნამუშევრები."
❝მხოლოდ და მხოლოდ ფერწერა! იდიოტი, ვფიქრობ შარვლებზე, ცხვირსახოცებზე და ყოველი წვრილმანი მავსებს მე❞
პარიზი ბევრ რამეს დამპირდა, მაგრამ აქ მე პატარა წვრილმანიც კი მახარებს, რადგან სახლში ვარ
მხატვარი მაკო ლომაძე.
ინტერვიუ ნიუ იორკში მცხოვრებ ქართველ მხატვართან, ლუკა ლაზართან.
გაოგნებული ვუყურებდი, როგორ ფეთქდებოდა საცდელი ატომური ბომბები წყნარ ოკეანეში. აფეთქების მომენტი – „თრიფის“ ხილვებს ჰგავს.
ლევან სონღულაშვილის და ტატო ახალკაციშვილის ნამუშევრები ლონდონის არტ ფეარზე Art16.
სულ: შედეგი
შედეგი არ მოიძებნა, სცადეთ თავიდან
ელ.ფოსტა ან პაროლი არასწორია
გთხოვთ ჩაწეროთ დადასტურების კოდი, რომელიც გამოიგზავნა თქვენს ელ-პოსტის მისამართზე :
უკაცრავად დაფიქსირდა შეცდომა
კოდი გაიგზავნა წარმატებით. გთხოვთ შეამოწმოთ "სპამ" ფოლდერი.
დარჩენილი რაოდენობა: