გახსენით მობილურ აპლიკაციაში
ინდიგოს ახალი დოკუმენტური სერიის პირველი ეპიზოდი
კარგი, მე ვდგავარ მყარად არ ვტყდები, მაგრამ რკინაც კი ტყდება საბოლოოდ და მეც ხომ მინდა ცხოვრება ხომ. არ მორჩა ეს მაგალითები.
ძალიან თავისთავადი იყო მთელი ეს პროცესი. განსაკუთრებით იმ ეტაპამდე, სანამ „თეთრი ხმაურის მოძრაობაში“ გადაიზრდებოდა. ინტუიციაზე უფრო იყო აწყობილი, ცხდომილებებზე.
პარლამენტმა გამოუცხადა ნდობა პოლიციას, რომლის რეპუტაციაც ყოველთვის ეჭვქვეშ იდგა.
„ყველაფერი, რაც გგონია, რომ დამოკიდებულებაზე იცი, არასწორია“.
ამ ხმაურს, უკვე ვხედავ, არ ექნება „შშშ!“ – სწრაფი დასასრული, არამედ, ნელა, ძალიან ნელა ჩაქრება, შშშ შშ შ შ შ შ შ შ ...
ძალაუფლება დღევანდელ საქართველოში სრულიად მიწიერ ფასეულობებზე დგას – „არაფერი პირადული, მხოლოდ ბიზნესი“.
საჭიროა გამოვიდეთ კომფორტის ზონებიდან, როგორც დათვები ზამთრის ძილის შემდეგ.
ყოველი ახალი აკრძალვა ყოველ ახალ და უფრო გართულებულ ან/და სახიფათო კერას გააჩენს და იქამდე იარსებებს ეს კერები, სანამ ადამიანს თავის გაბრუების სურვილი და ახალი გამოცდილებებისადმი ცნობისმოყვარეობა არ დაუჩლუნგდება.
ქართული ოცნება არა, არც ამერიკული. მე მაქვს ნარკომანის ოცნება!
ცხვარი და ოციანი ლოთებისთვის და წამალი „ნარკამანებისთვის“
შარდ(ებ)ის რევოლუცია!
სახელმწიფოს ჯერ კიდევ არ ესმის, რომ მარიხუანის ფლობის გამო არ შეიძლება ადამიანის ციხეში გაშვება.
არ არსებობს დედამიწაზე მეორე ქვეყანა, სადაც ბიუჯეტიდან იმდენი ფული იხარჯებოდეს შარდის ანალიზზე, რამდენიც ჩვენთან.
როგორ დაიხარჯა ტრილიონ დოლარზე მეტი ბრძოლაზე, რომელიც მხოლოდ ადამიანის ღირსებას ლახავს.
სულ: შედეგი
შედეგი არ მოიძებნა, სცადეთ თავიდან
ელ.ფოსტა ან პაროლი არასწორია
გთხოვთ ჩაწეროთ დადასტურების კოდი, რომელიც გამოიგზავნა თქვენს ელ-პოსტის მისამართზე :
უკაცრავად დაფიქსირდა შეცდომა
კოდი გაიგზავნა წარმატებით. გთხოვთ შეამოწმოთ "სპამ" ფოლდერი.
დარჩენილი რაოდენობა: