გახსენით მობილურ აპლიკაციაში
„როცა ჩვეულებრივ პატრულს ვხედავ, სულ მაქვს ხოლმე იმის ფიქრი, ეს ის ხომ არ იყო, გუშინ ვინც მარბევდა ნიღბით.“
18 თებერვალს, პროევროპული პროტესტის 83-ე დღეს რუსთაველის გამზირზე მოქალაქეებმა „ქართული ოცნების“ დამფუძნებლის, ბიძინა ივანიშვილის დაბადების დღე „აღნიშნეს“.
პროევროპული პროტესტის 75-ე დღე, 10 თებერვალი, 2025.
ამ ისტორიებში ადამიანები გამზრზე გადამხდარ ამბებს იხსნებენ და კითხვას - რატომ ვარ აქ? - პასუხს სცემენ.
გიორგი ჭანტურია, განათლების მკვლევარი; თათია დვალი, ანთროპოლოგი; ეკა წოწორია, კინომცოდნე & რეჟისორი.
დისკუსია ჩაწერილია 2025 წლის 26 იანვარს წიგნის კაფე „ეარში“
ყველგან პოლიცია. 2 თებერვალი, 2025.
WE RESIST REPRESSIONS. არ შევეგუებით რეპრესიას. გვეწერა დიდ ბანერზე.
ხატია ჯინჯიხაძე, გელა მთივლიშვილი და ზვიად ქორიძე მზია ამაღლობელის პატიმრობის შესახებ
„მზია ამაღლობელის უკანონო პატიმრობის თითოეული დღე ნიშნავს იმას, რომ ქართული დამოუკიდებელი მედია არის საფრთხეში!“
ყველგან, სადაც ვართ - შინ და გარეთ.
23 იანვარს ვასო აბაშიძის სახელობის „ახალი თეატრის“ საპროტესტო მანიფესტი გაიმართა.
„რეალური სივრცის“ პროდიუსერი, თამარ მშვენიერაძე საზოგადოებრივი მაუწყებლის შესახებ
ტექსტი შედგენილია ფრაზებით, რომლებიც ისმის საპროტესტო აქციაზე 2024 წლის 28 ნოემბრიდან დღემდე. 11 გრადუსიდან -5-მდე, დილიდან ღამემდე, ქუჩიდან ქუჩამდე და ყოველ ნაბიჯზე.
„არ უნდა ჩავებღაუჭოთ ერთხელ დათქმულ პროტესტის ფორმას, რომელმაც თავისი როლი უკვე შეასრულა. დრო დადგა ახალი ფორმების მოძებნის, რომელსაც უფრო მეტი ეფექტი შეიძლება ჰქონდეს.“
18 იანვარს ფილარმონიიდან რუსთაველისკენ „დაუმორჩილებლობის მარში“ დაიძრა.
გვანცა ნადიბაიძის ვიდეოდღიური
პროტესტის მე-40 დღე და შობის ღამე რუსთაველის გამზირზე. 07.01.2025
„ვიქნები ის ვინც ვარ ყოველთვის. ჩემი დროშით და ჩემი ქართული სულით.”
პროტესტის მონაწილე გოგონა ამ სკულპტურაზე სულ რამდენიმე წუთის განმავლობაში იჯდა. ის ერთმა ადამიანმა დაინახა და ვიდეოში დააფიქსირა. ეს ტექსტი ამ პოლიტიკურ ხელოვნებად ქცეულ რამდენიმე წუთს ეძღვნება.
ხალხში, ანუ ფოლკში, ლორს, ანუ სიბრძნეს ერთი აზრისთვის გაერთიანებული დიდი მასა იძლევა. 3 კვირაა, ყველანი საერთო ცხოვრებით ვცხოვრობთ, ერთ გამზირს ვუტრიალებთ, ერთად ვლაპარაკობთ და ერთად ვღიღინებთ.
საქართველო გამოვიდა.
14 დეკემბერს დაანონსებული ნაძვის ხის ანთების ზეიმი ჯერ 28 დეკემბერს გადაიდო, მერე კი ითქვა, რომ 16 დეკემბრის საღამოს ზეიმის გარეშე აინთება.
IT/TECH კომუნა, სტარტაპერები, სტუდენტები, HR-ები, ტრენერები, მუსიკოსები, მარკეტერები, ადვოკატები, მეღვინეები და ფსიქოლოგები 13 დეკემბრის დღის აქციებზე.
ავტორები ზაქარია თავბერიძე, გიორგი ნამგალაძე
„ხელისუფლება მართვის დროს ეყრდნობა არა კანონს, არამედ - ძალას. ის დღეს მართავს მხოლოდ იმიტომ, რომ ერევა ხალხს, რომელიც მორჩილებაზე ამბობს უარს.“
თბილისის მერიამ ნაძვის ხის აწყობა საპროტესტო აქციის დაშლის შემდეგ, 8 დეკემბრის გვიან ღამე დაიწყო. ხალხმა ნაძვის ხის კონსტრუქცია დაშავებული ადამიანების ფოტოებით და საპროტესტო ბანერებით „მორთო“.
„აქ როცა ხალხი ჰიმნს მღერის, გულზე ხელი გიდევთ?“
28 ნოემბრის საღამოდან დღემდე ათიათასობით ადამიანი თბილისში, რუსთაველის გამზირზე აპროტესტებს ისე, როგორც შეუძლიათ.
საპროტესტო აქციები გრძელდება და მთავარი მოთხოვნა - დაინიშნოს ხელახალი არჩევნები - უცვლელი რჩება.
თამარ თანდაშვილი, ფსიქოლოგი
„პარალელურად იმ მოვლენებისა, რასაც პოლიტიკოსები და იურისტები სამართლებრივად აწარმოებენ, აუცილებლად უნდა იყოს ქუჩა პროტესტის მთავარი ფორმა.“
„ჩვენ არ დავიღლებით, იმიტომ, რომ ორი წელია, უკვე ქუჩაში ვდგავართ, არ ეგონოს ვინმეს, რომ შევეგუეთ ამ ფაქტს - არსად არ წავალთ, დავიღლებით, დავისვენებთ და დავბრუნდებით.“
და არც ეს ტექსტი არსებობს
პატი სმითის "People Have the Power", ანუ ჩემი პროტესტის საუნდტრეკი
მსახიობები, სანდრო სამხარაძე და ეკატერინე დემეტრაძე - რატომ არის წლევანდელი არჩევნები სხვანაირი
კადრი, რომლითაც ორ პატარა გოგოს დიდობაში მოვუყვები, სად იყო დედა, როცა მათ ეძინათ.
შუქრუთელები ნახევარ წელზე მეტია, „ჯორჯიან მანგანეზისგან“ საკუთარ სოფელსა და სახლებზე მიყენებული ზიანის ანაზღაურებას ითხოვენ.
რისთვის ცეკვავენ ქართველები და როგორ ითარგმნება თავისუფალი ცეკვა ურბანული დღის ცხოვრებაში.
საუბარი ქალაქში სივრცის დაკავებაზე, როგორც პროტესტის ფორმაზე და იმ თავისებურებებზე, რაც თბილისში ამა თუ იმ სივრცისთვის ბრძოლისას ვლინდება.
სამი ათწლეული და მეტია, რაც დამოუკიდებელი საქართველო არსებობს და ბევრი რამ ხდება ჩვენთან პირველად.
პოლიტიკური გრაფიტი და მისი მრავალი წახნაგი
საპროტესტო ბანერები „რუსული კანონის“ წინააღმდეგ
ჯერ არასდროს არ შობილა ბრაზი ასე წყნარი!
ფიქრები იმაზე, თუ როგორ ან რატომ ჩნდება ინერცია ავტორიტარულ რეჟიმში მცხოვრებ საზოგადოებაში - პარალელები და ანტიპარალელები რეგიონული კონტექსტიდან.
„მშობლებს ვეტყოდი, რომ სჯეროდეთ ჩვენი.”
„მიტინგი არსებობს იმისთვის, რომ ადამიანმა გააკეთოს რაღაცა, რასაც ვერასდროს გაიფიქრებდა, ვერ გააკეთებდა მარტო.“
შფოთვა იმდენად ყოველდღიურობის ნაწილად იქცა, არსებობდა თუ არა უშფოთველი ცხოვრება, აღარც მახსოვს
ჩვენ უკვე სიტყვასაც „გმირი“ იშვიათად ვიყენებთ. ვინმე რომ იტყოდა ჩემზე, გმირიაო, უცნაური განცდა მქონდა, რომ რატო, გმირი სხვანაირია.
გიორგი ღვინჯილია და შოთა დიღმელაშვილი პოლარიზებულ პოლიტიკურ სივრცეზე, 20 ივნისს დაწყებულ პროტესტზე
თამარ გურჩიანი და გიორგი ფცქიალაძე 20 ივნისს დაწყებულ საპროტესტო მოძრაობას აფასებენ და მის სხვა მოძრაობებთან მსგავსებასა და განსხვავებაზე მსჯელობენ.
ამ ხმაურს, უკვე ვხედავ, არ ექნება „შშშ!“ – სწრაფი დასასრული, არამედ, ნელა, ძალიან ნელა ჩაქრება, შშშ შშ შ შ შ შ შ შ ...
სულ: შედეგი
შედეგი არ მოიძებნა, სცადეთ თავიდან
ელ.ფოსტა ან პაროლი არასწორია
გთხოვთ ჩაწეროთ დადასტურების კოდი, რომელიც გამოიგზავნა თქვენს ელ-პოსტის მისამართზე :
უკაცრავად დაფიქსირდა შეცდომა
კოდი გაიგზავნა წარმატებით. გთხოვთ შეამოწმოთ "სპამ" ფოლდერი.
დარჩენილი რაოდენობა: