„არასოდეს დავინტერესებულვარ მისი ტრაგედიით... ჩემთვის სასიცოცხლო ძალის მომცემი მისი ინტერესდაკარგული არსებობა იყო.“
“ქორების მიწა” ფიგურალური რომანია. აქ ღმერთკაცების ძალა და სუნთქვა იგრძნობა, ბედისწერა ისეთივე აქტიურია, როგორც ანტიკურ დრამებში.
უდიდესი თანამედროვე ესპანელი მწერალი, ხავიერ მარიასი, თხუთმეტი რომანის ავტორია. იგი ერთ-ერთი ყველაზე ტიტულიანი ესპანელი მწერალია.
მინდია არაბულის სამოქმედო არეალი რელიგიურ-მითოლოგიური და პასტორალურ-პროვინციული სივრცეებია, ურბანული გარემო მას არ აინტერესებს.
22 წლის წინ „მატრიცა“ კაცობრიობის ცხოვრებაში შემოიჭრა და მომავალი საუკუნის გმირების და ახალი ღირებულებების შესახებ განაცხადა.
"პირველი ხე ციხისძირიდან ბორნის საშუალებით, ზღვით გადაიტანეს შეკვეთილის ტერიტორიაზე".
"ასეთ ვითარებაში ვხედავთ, თუ როგორ იჭრება გარკვეულ სივრცეში კონსტრუქცია როგორც სიმულაცია, როგორც რეალობის ვერ გადმომცემი ერთეული"
ბორხესის ბებიას უთქვამს, რომ თუკი მოისურვებდა, შეეძლო აღარ დაბრუნებულიყო ინდიელებთან და შვილებთან ერთად თავისთან შეიფარებდა.
ფოლკნერის წიგნებში ხშირად შეხვდებით ქალებს, რომელთა შვილების მამებიც მათი ქმრები არ არიან, რომელთა შვილებიც ამ ქალების სიყვარულის შვილები არიან.
უდაბნოს ხმების და მდუმარების წიგნია, ყველა მოძრაობა სულისა ქვიშის თვალუწვდენელ ზღვას მიემართება
მე მიყვარს დიდი, სქელტანიანი წიგნები, რომანები, მუსიკაშიც – სიმფონიები, ყველაზე მეტად. მე ვხედავ კავშირს მათ შორის. ახლაც ერთ ეგეთ წიგნს ვკითხულობ, რობერტ გრეივზის რომანს, „მე, კლავდიუსი“.
იტალო კალვინო, „თუ ზამთრის ღამით მოგზაური“
მენავაკა ერთი პატარა გამოგონილი ქალაქია, კანადის პრერიებში.
რეცენზია ზაზა ხალვაშის ფილმზე „ნამე“
უნდა გჯეროდეს, რომ ფრენა შეგიძლია.
„ომს არ აქვს ქალის სახე“ შავ-თეთრი წიგნია წითელი ლაქებით.
ვინ არის ორლანდო, მაძიებელი „სიცოცხლის და სატრფოსი?“
ზაზა ბურჭულაძე აკა მორჩილაძის რომანზე „კუპიდონი კრემლის კედელთან“
ზაზა ბურჭულაძე ზურა ჯიშკარიანის რომანზე „საღეჭი განთიადები“
ლაშა ბუღაძის ახალ რომანს, „პატარა ქვეყანას“, საფუძვლად უდევს ავტობიოგრაფიული ეპიზოდი. 23 წლის მწერალმა დაწერა მოთხრობა „პირველი რუსი“, მასში მოთხრობილი იყო თამარ მეფისა და მისი პირველი ქმრის, იური ბოგოლიუბსკის წარუმატებელი პირველი ღამის ამბავი, რომელიც მწერალს ქართულ-რუსული ურთიერთობების პრეფიგურაციად წარმოედგინა.
არიან ბავშვები, რომლებიც იაფიან მოტელებში იზრდებიან და ამ დროს მსოფლიოში ყველაზე ჯადოსნური ადგილის (დისნეილენდის) მახლობლად ცხოვრობენ.
ყველაზე მნიშვნელოვანი აქ უშუალო და სიყალბისგან დაცლილი კომუნიკაცია და დაკვირვების გამჭვირვალე პროცესია – არანაირი პოზა და დრამატიზმი.
ეს არის ანტიკური ტრაგედიის რეპრეზენტაცია თანამედროვე ამერიკულ რეალობაში, ერთგვარი მისტიკური ჰორორი.
კარვერი და ბორგენი გულისამაჩუყებელი ამბებით კი არ ცდილობენ ეფექტის მოხდენას, არამედ სიყვარულს, როგორც მოვლენას და მის ფორმებს ეძებენ.
გოგოლის სიტყვით, მსუქნებს უკეთ ეხერხებათ თავიანთი საქმეების მოგვარება, ვიდრე გამხდრებს.
„პოეზიის დიქტატურაში“ შემთხვევითი, ნებისმიერი სიტყვები თავისუფლად მოძრაობენ ტექსტის სივრცეში, სხვა სიტყვებს ეჯახებიან და ახალ შესიტყვებებს წარმოშობენ.
„გახევა/დარღვევა“ შესაძლოა სპონტანური ან კიდევ ინტუიტიური ფიქრის შედეგს წარმოადგენდეს, თუმცა ის არღვევს ქართულ სახელოვნებო სივრცეში ფსევდოპროცესების შემოდინებას.
„ჩვეულებრივობას“ გაურბის მანანა – იმას, რაც საზოგადოების ნორმად და წესად ქცეულა.
მთავარი პერსონაჟი საკუთარი არაცნობიერი სამყაროს ვერბალიზაციის გამო ისჯება.
ამ სტატიას მათთვის ვწერ, ვისთვისაც თეატრი საზოგადოებრივი პროცესია, ფესტივალი კი პროცესია დინამიკით, მიზნებითა და ძიებით.
აკა მორჩილაძე ჩამოურბენს საყვარელ წიგნებს
ლევან გიგინეიშვილი 9 წიგნის მოკლე შინაარსით და ცოტა უფრო მეტით.
ბესიკ ხარანაულის „ყვავი ხის წვერზე ისაღამოებს“ თავიდან ბოლომდე წასაკითხი წიგნი არ არის.
სულ: შედეგი
შედეგი არ მოიძებნა, სცადეთ თავიდან
ელ.ფოსტა ან პაროლი არასწორია
გთხოვთ ჩაწეროთ დადასტურების კოდი, რომელიც გამოიგზავნა თქვენს ელ-პოსტის მისამართზე :
უკაცრავად დაფიქსირდა შეცდომა
კოდი გაიგზავნა წარმატებით. გთხოვთ შეამოწმოთ "სპამ" ფოლდერი.