#ლექსი
პოეზია უკანასკნელ ყოვლისა | შოთა პაპავა
„ახალი სიმღერები“ | გიორგი კეკელიძე
მე არა ვარ საკმარისი | კეი ოკამოტო
სიფხიზლის ძალა | ოთარ ჭილაძის „ღრუბელი“
გუგა მგელაძის რეცენზია ოთარ ჭილაძის დიალოგების კრებულზე „ღრუბელი“
ამ რეცენზიის ბოლოს შენ იტირებ | ალექს ჩიღვინაძე
რეცენზია ზაზა კოშკაძის პოეტურ კრებულზე „ამ ლექსის ბოლოს შენ იტირებ“
ღმერთი არ გაგიწყრეს, არ ჩაგეძინოს! | ლევან ბერძენიშვილი
რეცენზია ნატო ინგოროყვას ლექსების კრებულზე „ისმის ჩემი ხმა?“
ხმამაღალი სიჩუმე | გიორგი ბუნდოვანი
ზღვა ბოლო შესაძლო მეტაფორაა | ნევა ლუკიჩი
არმაგედონი პოეტისთვის უეცრად დგება
ოქტაი ქაზუმოვის რეცენზია გიორგი ბუნდოვანის პოეტურ კრებულზე „კულტურის სანიტარი“
მუდამ დაუთმე შენი კანი სხვების ჭრილობებს | პოლინ პიკო
"ღმერთის დიაპაზონი" | რეცენზია
„ღმერთის დიაპაზონი“ სიფხიზლის, კომფორტის ზონიდან გამომყვანი პოეზიაა - ჩუმი, უხმაურო, ინტელექტუალური.
ვინ მეტყოდა, საით უნდა წასულიყო მდინარე? | ნათია გიორგაძე
ვის მიაქვს დაკარგული დროის დარდი მესაათესთან? | იაკი კაბე
ადრე ვხარობდი გაზაფხულის დღესასწაულით, ახლა კი ძლიერ მასევდიანებს.
კულტურის სანიტარი | გიორგი ბუნდოვანი
კულტურა ექიმს ელის, ნეტარი, მის ნაცვლად მოდის დღეს სანიტარი.
სისულელეგია | ინტერვიუ ვახტანგ ჯავახაძესთან
გამოსავალი | დამიენ საეზი
