გახსენით მობილურ აპლიკაციაში
7 მარტი, 2025.
ტექსტი დაიბეჭდა „ბათუმელებისა” და „ინდიგოს” სპეციალურ გამოცემაში - „სინდისის პატიმრები“, რომელზეც სხვადასხვა დამოუკიდებელი მედიის ჟურნალისტებმა იმუშავეს.
„გაიგონეთ დედის ხმა! დედა ითხოვს სამართალს!“
თამარ ბაბუაძის ინტერვიუ სერბ მწერალთან, კულტურის მუშაკთან და აქტივისტთან, ვლადიმირ არსენიევიჩთან
„როცა ჩვეულებრივ პატრულს ვხედავ, სულ მაქვს ხოლმე იმის ფიქრი, ეს ის ხომ არ იყო, გუშინ ვინც მარბევდა ნიღბით.“
18 თებერვალს, პროევროპული პროტესტის 83-ე დღეს რუსთაველის გამზირზე მოქალაქეებმა „ქართული ოცნების“ დამფუძნებლის, ბიძინა ივანიშვილის დაბადების დღე „აღნიშნეს“.
პროევროპული პროტესტის 75-ე დღე, 10 თებერვალი, 2025.
ტექსტი ეფუძნება სხვადასხვა ეპოქისა და ქვეყნის აქტივისტების, პოლიტიკური პატიმრების პირად ჩანაწერებსა და წერილებს, ვინც უსამართლობის წინააღმდეგ ბრძოლის გზად შიმშილობა აირჩია.
მარიამ თვალავაძის ინტერვიუ თიკუ კობიაშვილთან
„საზოგადოებრივი მაუწყებლის თანამშრომელი, რომელიც გამოთქვამს კრიტიკულ პოზიციას, მას უბრალოდ აღარ ავალებენ საქმეს - ფუნქციას უკარგავენ.“
ამ ისტორიებში ადამიანები გამზრზე გადამხდარ ამბებს იხსნებენ და კითხვას - რატომ ვარ აქ? - პასუხს სცემენ.
გიორგი ჭანტურია, განათლების მკვლევარი; თათია დვალი, ანთროპოლოგი; ეკა წოწორია, კინომცოდნე & რეჟისორი.
დისკუსია ჩაწერილია 2025 წლის 26 იანვარს წიგნის კაფე „ეარში“
ყველგან პოლიცია. 2 თებერვალი, 2025.
WE RESIST REPRESSIONS. არ შევეგუებით რეპრესიას. გვეწერა დიდ ბანერზე.
ხატია ჯინჯიხაძე, გელა მთივლიშვილი და ზვიად ქორიძე მზია ამაღლობელის პატიმრობის შესახებ
„მზია ამაღლობელის უკანონო პატიმრობის თითოეული დღე ნიშნავს იმას, რომ ქართული დამოუკიდებელი მედია არის საფრთხეში!“
ყველგან, სადაც ვართ - შინ და გარეთ.
„რეალური სივრცის“ პროდიუსერი, თამარ მშვენიერაძე საზოგადოებრივი მაუწყებლის შესახებ
23 იანვარს ვასო აბაშიძის სახელობის „ახალი თეატრის“ საპროტესტო მანიფესტი გაიმართა.
„ბათუმელების“ მთავარი რედაქტორი, ეთერ თურაძე მზია ამაღლობელის პატიმრობის საქმის შესახებ
ტექსტი შედგენილია ფრაზებით, რომლებიც ისმის საპროტესტო აქციაზე 2024 წლის 28 ნოემბრიდან დღემდე. 11 გრადუსიდან -5-მდე, დილიდან ღამემდე, ქუჩიდან ქუჩამდე და ყოველ ნაბიჯზე.
„არ უნდა ჩავებღაუჭოთ ერთხელ დათქმულ პროტესტის ფორმას, რომელმაც თავისი როლი უკვე შეასრულა. დრო დადგა ახალი ფორმების მოძებნის, რომელსაც უფრო მეტი ეფექტი შეიძლება ჰქონდეს.“
ვლაპარაკობთ იმაზე, რაზეც უკვე თვეებია, ვფიქრობთ.
18 იანვარს ფილარმონიიდან რუსთაველისკენ „დაუმორჩილებლობის მარში“ დაიძრა.
15 იანვარი, 2025. თბილისი
12 იანვარს თბილისის ერთ-ერთ რესტორანთან მოსამართლეების ქეიფის პარალელურად საპროტესტო აქცია გაიმართა.
გვანცა ნადიბაიძის ვიდეოდღიური
პროტესტის მე-40 დღე და შობის ღამე რუსთაველის გამზირზე. 07.01.2025
„ვიქნები ის ვინც ვარ ყოველთვის. ჩემი დროშით და ჩემი ქართული სულით.”
თვეებია, განსაკუთრებით ნოემბრიდან, პარლამენტის წინ აღმართულ ჯებირზე მოქალაქეთა ბრახუნი პროტესტის მთავარ ხმად იქცა. მარიკა ქოჩიაშვილი ამ ხმას იკვლევს.
„სიმართლე არის ერთი, დიდი და გადამდები.”
დეკემბრის ორი საღამო ორი ქუჩის კვეთაზე.
„ჩემი საახალწლო სურვილი არის გათავისუფლდენენ ის ადამიანები, რომლებიც ახლა არიან საკნების მიღმა და დავუბდუნდეთ ჩვენს გზას ევროპისკენ.”
პროტესტის მონაწილე გოგონა ამ სკულპტურაზე სულ რამდენიმე წუთის განმავლობაში იჯდა. ის ერთმა ადამიანმა დაინახა და ვიდეოში დააფიქსირა. ეს ტექსტი ამ პოლიტიკურ ხელოვნებად ქცეულ რამდენიმე წუთს ეძღვნება.
ხორუმი რუსთაველზე
ხალხში, ანუ ფოლკში, ლორს, ანუ სიბრძნეს ერთი აზრისთვის გაერთიანებული დიდი მასა იძლევა. 3 კვირაა, ყველანი საერთო ცხოვრებით ვცხოვრობთ, ერთ გამზირს ვუტრიალებთ, ერთად ვლაპარაკობთ და ერთად ვღიღინებთ.
საქართველო გამოვიდა.
14 დეკემბერს დაანონსებული ნაძვის ხის ანთების ზეიმი ჯერ 28 დეკემბერს გადაიდო, მერე კი ითქვა, რომ 16 დეკემბრის საღამოს ზეიმის გარეშე აინთება.
საქართველოს მეექვსე პრეზიდენტის - ყოფილი ფეხბურთელის, უდიპლომო მიხეილ ყაველაშვილის არჩევის დღეს ხალხი პარლამენტთან საკუთარი დიპლომებით მივიდა და ფეხბურთი ითამაშა.
„ჩვენ არ დავთმობთ ჩვენი შვილების სამშობლოს.“
„მე არ მგონია ქალი გაჩერდეს, როცა მის შვილს ემუქრება რამე, რომელიც იბრძვის ამ ქვეყნისთვის.“
IT/TECH კომუნა, სტარტაპერები, სტუდენტები, HR-ები, ტრენერები, მუსიკოსები, მარკეტერები, ადვოკატები, მეღვინეები და ფსიქოლოგები 13 დეკემბრის დღის აქციებზე.
ავტორები ზაქარია თავბერიძე, გიორგი ნამგალაძე
„ხელისუფლება მართვის დროს ეყრდნობა არა კანონს, არამედ - ძალას. ის დღეს მართავს მხოლოდ იმიტომ, რომ ერევა ხალხს, რომელიც მორჩილებაზე ამბობს უარს.“
თბილისის მერიამ ნაძვის ხის აწყობა საპროტესტო აქციის დაშლის შემდეგ, 8 დეკემბრის გვიან ღამე დაიწყო. ხალხმა ნაძვის ხის კონსტრუქცია დაშავებული ადამიანების ფოტოებით და საპროტესტო ბანერებით „მორთო“.
„აქ როცა ხალხი ჰიმნს მღერის, გულზე ხელი გიდევთ?“
28 ნოემბრის საღამოდან დღემდე ათიათასობით ადამიანი თბილისში, რუსთაველის გამზირზე აპროტესტებს ისე, როგორც შეუძლიათ.
საპროტესტო აქციები გრძელდება და მთავარი მოთხოვნა - დაინიშნოს ხელახალი არჩევნები - უცვლელი რჩება.
თამარ თანდაშვილი, ფსიქოლოგი
„პარალელურად იმ მოვლენებისა, რასაც პოლიტიკოსები და იურისტები სამართლებრივად აწარმოებენ, აუცილებლად უნდა იყოს ქუჩა პროტესტის მთავარი ფორმა.“
მაშა ჩორნაიას „ნამსხვრევები“ და ლესია დიაკის „მამის იავნანა“ - ლისაბონის დოკუმენტური კინოს საერთაშორისო კინოფესტივალზე Doclisboa
„ჩვენ არ დავიღლებით, იმიტომ, რომ ორი წელია, უკვე ქუჩაში ვდგავართ, არ ეგონოს ვინმეს, რომ შევეგუეთ ამ ფაქტს - არსად არ წავალთ, დავიღლებით, დავისვენებთ და დავბრუნდებით.“
და არც ეს ტექსტი არსებობს
პატი სმითის "People Have the Power", ანუ ჩემი პროტესტის საუნდტრეკი
კადრი, რომლითაც ორ პატარა გოგოს დიდობაში მოვუყვები, სად იყო დედა, როცა მათ ეძინათ.
შუქრუთელები ნახევარ წელზე მეტია, „ჯორჯიან მანგანეზისგან“ საკუთარ სოფელსა და სახლებზე მიყენებული ზიანის ანაზღაურებას ითხოვენ.
რისთვის ცეკვავენ ქართველები და როგორ ითარგმნება თავისუფალი ცეკვა ურბანული დღის ცხოვრებაში.
როგორ შეიძლება იმ პროტესტების წაკითხვა, რომლებიც პერიოდულად საჯარო სივრცეს მასშტაბურად იკავებს? რა იდეოლოგიური სტრუქტურები მართავს ამ პროტესტებს და რა აქვთ მათ საერთო?
ფაქტორები, რაც 2023 წლის მარტის აქციებს ბოლოდროინდელ საპროტესტო გამოსვლებს შორს გამოარჩევს.
საუბარი ქალაქში სივრცის დაკავებაზე, როგორც პროტესტის ფორმაზე და იმ თავისებურებებზე, რაც თბილისში ამა თუ იმ სივრცისთვის ბრძოლისას ვლინდება.
სამი ათწლეული და მეტია, რაც დამოუკიდებელი საქართველო არსებობს და ბევრი რამ ხდება ჩვენთან პირველად.
1988 წელს წამოწყებულ მანიფესტაციებში ილია ჭავჭავაძისეული ტრიადა – „მამული, ენა, სარწმუნოება“ ახალი ვერსიით – „ენა, მამული, სარწმუნოება“ – მთავარ ეროვნულ ლოზუნგად გამოჩნდა.
„ის განწყობა, რაც დღესაა ხალხში - სოლიდარობა, დახმარება, თანადგომა, შემართება - მართლაც უნიკალურია; ესაა ის საქართველო, რაშიც მინდა ცხოვრება“.
თათა ჯაყელი - არასამთავრობო ორგანიზაცია „Tbilisi Pride-ის“ დირექტორი, სამოქალაქო მოძრაობა „მწვანეების“ თანადამფუძნებელი და წევრი.
პოლიტიკური გრაფიტი და მისი მრავალი წახნაგი
საპროტესტო ბანერები „რუსული კანონის“ წინააღმდეგ
ჯერ არასდროს არ შობილა ბრაზი ასე წყნარი!
ფიქრები იმაზე, თუ როგორ ან რატომ ჩნდება ინერცია ავტორიტარულ რეჟიმში მცხოვრებ საზოგადოებაში - პარალელები და ანტიპარალელები რეგიონული კონტექსტიდან.
კედლები ბრაზობენ, სწყინთ, ყვირიან, მოგვიწოდებენ, აძევებენ, მხარს უჭერენ, აგინებენ, ადიდებენ.
ჯანსაღი ბრაზი გამოხატულებაა განცდის: შენ მე ამას ვეღარ გამიკეთებ!
„მშობლებს ვეტყოდი, რომ სჯეროდეთ ჩვენი.”
„ხო მოდიხარ?“ - ნაკლებად გვაქვს ეს კითხვა. „რომელზე გავდივართ?“ - უფრო ეგ გვაქვს.
ახალგაზრდები „რუსული კანონის” წინააღმდეგ
„მიტინგი არსებობს იმისთვის, რომ ადამიანმა გააკეთოს რაღაცა, რასაც ვერასდროს გაიფიქრებდა, ვერ გააკეთებდა მარტო.“
ესაუბრა ნინო ლომაძე
საპროტესტო თემატიკას თითქმის ყველა როკბენდის ნაწარმოებებში ამოვიკითხავთ, თუმცა, ასეთი რეპერტუარი უმთავრესად მაინც ქართულენოვან კოლექტივებს აქვთ.
ამ შენობას ენა რომ ჰქონდეს, ალბათ, იტყოდა, თუ ამ საზოგადოებას ერთად ყოფნა უწერია, ერთადერთი გზა კანონის უზენაესობამდე მიდისო.
ბენქსის იცნობენ როგორც არტისტს, რომელმაც ქუჩის ხელოვნება აქცია მაღალ ეშელონად, სადაც პოლიტიკური კომენტარი და სოციალური ცხოვრების კრიტიკა ერთმანეთს ეჯახება.
მაღაროელთა ბოლო პროტესტის მონაწილეებისა და დამკვირვებლების – კოტე აბდუშელიშვილისა და ალექსანდრა აროშვილის საუბარი (ჩაწერილია ივლისში)
მოთხოვნების 14-პუნქტიან სიაში შედის საკითხები შრომის ადეკვატურ პირობებზე, ხელფასის შენარჩუნებასა და ეკოლოგიურ ზიანზე.
„დიდი ხანია, მაქვს ეს განცდა, ამ ქვეყანაში ყველაფერს აკეთებენ იმისთვის, რომ ჩვენ ქვიშაზე ავაშენოთ ჩვენი სახლები – არ იყოს მყარი ჩვენი მომავალი.“
შეხვდით ადამიანებს სოფლიდან, სადაც მანგანუმის მომპოვებელი კომპანიისგან არა მხოლოდ მუშაობის შეწყვეტას, არამედ დაზიანებული ბუნების აღდგენას ითხოვენ.
შუქრუთელების განცხადებით, მათი სახლები დანგრევის პირასაა, კომპანია კი შესაბამისი ზიანის ანაზღაურებაზე უარს ამბობს.
ესპანეთში ჩემი მოგზაურობა 25 თებერვალს დაიწყო და 9 მარტს დასრულდა. რამდენიმე დღით ავცდი კორონავირუსის აფეთქებას
გიორგი ღვინჯილია და შოთა დიღმელაშვილი პოლარიზებულ პოლიტიკურ სივრცეზე, 20 ივნისს დაწყებულ პროტესტზე
სტიქიური მოვლენების წინ დგომა და შელოცვების გამეორება დიდი გულუბრყვილობაა, თუმცა ყველას საკუთარ მანევრზე პასუხისმგებლობა ეკისრება
თამარ გურჩიანი და გიორგი ფცქიალაძე 20 ივნისს დაწყებულ საპროტესტო მოძრაობას აფასებენ და მის სხვა მოძრაობებთან მსგავსებასა და განსხვავებაზე მსჯელობენ.
„მე ძალიან დიდი იმედი მაქვს, რომ ეს პროტესტი შექმნის სრულიად ახალ ლიდერებს, რომლებიც უფრო ჯანსაღს გახდიან პოლიტიკას და რომლებიც გაცილები უფრო ახლოს იქნებიან ქვეყნის გამოწვევებთან, იმედებთან და ოცნებებთან“.
ბოლო წარმოდგენამ თავი თვალში დამიზნების საოცრად ზუსტი სცენებით დაგვამახსოვრა.
დემონსტრანტები რუსი დეპუტატის ვიზიტს აპროტესტებენ და საქართველოს პარლამენტში შეჭრას ცდილობენ
ფილოსოფოსი გიორგი მაისურაძე აფასებს 20 ივნისის აქციას
ინტერვიუ ნატა ფერაძესთან
პოზიტიური დისკრიმინაციის პოლიტიკას, რომელიც უმცირესობების შიგნით საკუთარ ელიტებს და წარმატებულ ჯგუფებს გამოყოფდა, სულაც არ მოჰქონდა თანაბარი პროგრესი მთელი ჯგუფისთვის
"ფაქტები არ წყვეტენ არსებობას, რადგან იგნორირებულნი არიან“.
ნაწყვეტი სოლ დ. ალინსკის წიგნიდან „წესები რადიკალებს“ ინგლისურიდან თარგმნა თამარ ბაბუაძემ
პირველი, რაც თვალში მოგხვდებათ თბილისის კლუბებზე დისკუსიებში, არის მსჯელობა ერთგვარ აღმზრდელობით ფუნქციაზე, რომელსაც ეს სცენა ასრულებს.
პროტესტი სპონტანურად დაიწყო. ათასობით სტუდენტი 115-ე ოთახში ერთდროულად ბევრმა მიზეზმა შეგვკრიბა.
ძალიან თავისთავადი იყო მთელი ეს პროცესი. განსაკუთრებით იმ ეტაპამდე, სანამ „თეთრი ხმაურის მოძრაობაში“ გადაიზრდებოდა. ინტუიციაზე უფრო იყო აწყობილი, ცხდომილებებზე.
ნეოფაშიზმი დღევანდელი დღის ნაყოფია და მისი საფუძვლები ისევ თანამედროვეობაში უნდა ვეძებოთ. ნეოფაშიზმს, ან მემარჯვენე ექსტრემიზმს, რომელიც სამყაროს ეპიდემიასავით მოედო, არანაირი ბმა ისტორიულ ფაშიზმთან არ აქვს.
ერთ თვეში დაგვიხოცეს შვილები. მარტო ტელევიზიებიდან გვესაუბრებიან.
საყდრისი განწირული იყო. მისი გადარჩენის ერთადერთი გზა ადგილზე დაცვა იყო. შეიქმნა „საყდრისის დაცვის კომიტეტი“, რომლის ერთ-ერთმა დამაარსებელმა „დავითიანმა“ კარვების მობილიზება ითავა და 14 აპრილს საყდრისთან კარვების აქცია გამოცხადდა.
რით ჰგავდა სხვა აქციებს პროტესტი, რომელიც შინაგან საქმეთა სამინისტროს მიერ კლუბებში ჩატარებულ სპეცოპერაციას მოჰყვა ?
ამ ხმაურს, უკვე ვხედავ, არ ექნება „შშშ!“ – სწრაფი დასასრული, არამედ, ნელა, ძალიან ნელა ჩაქრება, შშშ შშ შ შ შ შ შ შ ...
საჭიროა გამოვიდეთ კომფორტის ზონებიდან, როგორც დათვები ზამთრის ძილის შემდეგ.
ამბობენ, ყოველ ჯერზე, როდესაც ტრამპი ტვიტავს, მობი ახალ ტრეკზე იწყებს მუშაობასო.
შესაძლოა, ეს ახალი ენის დაბადების და, შესაბამისად, პოსტსაბჭოურობის დასასრულის პირველი ნიშანი იყოს.
ჩვენ შევუერთდით ისტორიულ ბრძოლას, რომელიც ესწრაფვის ყველაზე უთანასწორო და ოლიგარქიული რეჟიმის გაუქმებას.
115-ე აუდიტორიაში პირდაპირი დემოკრატია დაიტესტა და ეს ტესტი წარმატებით ჩააბარეს აქ შეკრებილმა ადამიანებმა.
ამ სამყაროში არაფერი არ შეცვლილა ისეთი ინდივიდების გარეშე, რომლებსაც აქვთ საკუთარი თავის რწმენა
სულ: შედეგი
შედეგი არ მოიძებნა, სცადეთ თავიდან
ელ.ფოსტა ან პაროლი არასწორია
გთხოვთ ჩაწეროთ დადასტურების კოდი, რომელიც გამოიგზავნა თქვენს ელ-პოსტის მისამართზე :
უკაცრავად დაფიქსირდა შეცდომა
კოდი გაიგზავნა წარმატებით. გთხოვთ შეამოწმოთ "სპამ" ფოლდერი.
დარჩენილი რაოდენობა: